Wszystko o królikach

Dzikie króliki kopią sobie nory o wielu korytarzach. O zmierzchu opuszczają je i wychodzą na żer. Króliki domowe mieszkają w klatkach, w których czują się bezpiecznie.

Wygląd

 

Dzikie i domowe króliki są do siebie bardzo podobne: mają miękkie futerko, duże oczy i długie uszy, nazywane słuchami, krótsze jednak od uszu zająca. Ponieważ królikom stale rosną przednie żeby, muszą mieć stale coś twardego do chrupania.

                                               Odżywianie

Króliki są roślinożerne: żywią się trawą, pędami różnych roślin, owocami i warzywami.

Pyszczek królika stale się porusza, świadcząc o tym, że zwierzątko węszy.

Gdy do nozdrzy królika dotrze jakiś nowy, nieznany zapach, staje on słupka, czyli na tylnych łapach, i zaczyna się rozglądać, poruszając przy tym szybko pyszczkiem. Na nieprzyjemny zapach reaguje prychaniem i pocieraniem pyszczka przednimi łapami. 

Rozmnażanie

Króliki są zwierzętami nadzwyczaj płodnymi. Samica może mieć potomstwo już w wieku siedmiu lub ośmiu miesięcy. Ciąża trwa jedynie około 30 dni, więc królica może wydać kilka miotów w ciągu roku. Na kilka dni przed porodem wyścieła gniazdo puchem, który wyrywa sobie z futerka na brzuchu. W jednym miocie rodzi się średnio osiem nagich, głuchych i ślepych króliczków.

 

Noworodki muszą przebywać w ciepłym, osłoniętym od przeciągów gnieździe, ponieważ futro zaczyna im rosnąć dopiero po 2 tygodniach. Przez 3 tygodnie króliczki żywią się wyłącznie mlekiem matki. Kiedy są głodne, popiskują cichutko. Głośniejsze, słyszalne dla nas dźwięki wydają dopiero później, zwłaszcza kiedy czują się zagrożone. 

Trzytygodniowe króliki mogą już jeść zielony pokarm. W wieku 4 miesięcy osiągają dojrzałość płciową, a wówczas przenosi się je do oddzielnych klatek. 

Istnieje około stu ras królików domowych. Niektóre z nich hoduje się głównie ze względu na delikatne mięso, większość jednak z uwagi na miękkie futro i wełnę.

Ciekawostki

• Królika udomowili prawdopodobnie Fenicjanie około 1000 r. p. n. e. hodowle królików w Europie zaś zapoczątkowali starożytni Rzymianie. 
• Niezwykła płodność królików sprawiła swego czasu wiele kłopotów australijskim farmerom. W Australii króliki nie mają naturalnych wrogów, rozpleniły się więc tak bardzo,  że stały się groźnymi szkodnikami, niszczącymi łąki i pastwiska. 
• Z królikiem są spokrewnione zające. Zając szarak jest większy, o dłuższych uszach i dłuższych tylnych nogach, zwanych skokami. Bielak zmienia kolor futra w zależności od pory roku - w lecie jest brązowy, a w zimie biały. Zając polarny żyje w krainie wiecznych śniegów.